Heerlijk Ha Long

Dag iedereen!
Ik zit weer te typen waar dit reisverslag ook begon: bij Madame Cuc. Ik heb even mijn beurt moeten afwachten. Er staat een gratis computer ter beschikking, maar vermits we niet de enige gasten zijn hier...

Waar was Bart gebleven? De vooravond van ons vertrek naar Halong Bay.
Op zondagochtend moesten we vroeg uit de veren (6 uur), want om 20 voor 7 werden we opgepikt door onze prive-chauffeur om naar de boot gereden te worden. Na een kamikazerit van 2 uurtjes kwamen we aan in een smoezelig kantoortje waar we vriendelijk naar vier stoelen gedirigeerd werden. Een half uurtje later mochten we naar de speedboat die ons naar Cat Ba bracht, het eiland van waar we op cruise vertrokken. Niet prive, het was zelfs een groot model. We kwamen heel even in open zee en daar begon mijn maag zich al te verweren. Ik was het vergeten, maar ik zit liever in de zee dan erop! Hopelijk wordt de cruise iets rustiger, dacht ik toen - en dat was gelukkig ook zo. Op Cat Ba kregen we nog een drankje aangeboden in het restaurant van Mr Lieu (van Ecofriendly cruises) en op naar ons bootje! Een klein, gezellig houten ding met twee slaapkamers. Drie bemanningsleden stonden voor ons klaar. De kapitein, de kok en de gids.

We waanden ons meteen in een soort van hemel. De karstrotsen betoverden ons. Wat een rust, wat een stilte! Je kon alleen het geronk van de motor van de boot horen en de krekels. Die had ik niet verwacht. Op de rotsen staan bomen met daarin krekels. Ze maken hetzelfde geluid als in Frankrijk en Italie. We zagen boathouses. Mensen die op het water leven in hutjes gebouwd op een constructie van houten planken op blauwe tonnen. 325 gezinnen leven er zo. Het is niet bekend met hoevelen ze zijn. Emiel zei: "En ik zeur voor een nieuwe fiets!" We hebben gekajakt en gezwommen tussen de machtige rotsen. De kinderen sprongen (met het nodige gegil van Julie) van het bovenste dek van de boot af. De gids zwom mee. De kok en de kapitein hebben nooit leren zwemmen. Weer iets waarvan vooral Emiel opkeek. 
We zaten op het bovendek terwijl we vaarden en we keken ernaar. De kok verwende ons met de lekkerste Vietnamese gerechten. Julie vond het eng om inktvis te eten, maar ze vond het wel lekker. De pootjes met zuignapjes incluis at ze op. Toen we 's avonds in een baai aanlegden, lagen daar nog 3 andere schepen van Ecofriendly, maar het was heel rustig. Je hoorde niks, zag alleen de lichtjes in de verte. We hebben met ons 4 tot 10 uur op het bovendek gelegen. Babbelend en genietend. De maan was bijna vol. Zo'n typisch Expeditie Robinson shot ;-) Moe kropen we in onze kajuit. Het was een beetje een scheve schuit: ze helde de hele tijd een beetje naar links.
De volgende ochtend al vroeg uit de veren. Om 6 uur stonden we alweer rond te kijken, want toen we de vorige avond voor anker gingen, was het al donker. Onze gids deed een rondje met de kajak door de baai om vuil op te halen. Dat ontsiert het wel een beetje: op de strandjes en in de baaien ligt heel wat zwerfvuil. De gids vertelde ook dat sommige toeristen een leeg blikje zo door het venster de zee in flikkeren. Niet te geloven! Maar ook de Vietnamezen zelf zijn niet allemaal zo milieubewust. We hebben het zelf al vaak gezien, ze gooien vaak lege potjes of flesjes zomaar op straat. Nog even zwemmen voor het ontbijt. Nadien bezochten we nog een fishfarm. Gepensioneerde legerofficiers bouwen een houten huisje op dezelfde blauwe tonnen op het water en kweken dure vis om te verkopen aan Hongkong en China. Nog wat ploeteren in het water en het was alweer tijd om terug te keren naar Cat Ba.
Dit keer kregen we een lekkere maaltijd voorgeschoteld bij Mr Lieu en dan weer dezelfde weg terug naar Hanoi. Het liep al tegen 7 uur in de avond toen we daar aankwamen. Eten (doen we wel veel hier, precies) douchen en slapen.
Vanochtend vlogtuig ons terug naar Ho Chi Min alias Saigon. In de namiddag hebben we geshopt. We kwamen uitgeregend terug, maar koud krijg je het daar gelukkig niet van! Morgen en overmorgen brengen we door op de Mekong - we hopen op een nieuw succesverhaal.
De laatste twee dagen hebben we een 4sterrenhotel geboekt hier in de stad. Met zwembad. De kinderen (en ikzelf eerlijk gezegd ook wel) wilden graag afsluiten met nog 2 dagen platte rust.

Het kort aardig af, maar we gaan er nog eens volop tegenaan!
Groeten aan het thuisfront van
Emiel, Julie, Bart en Griet x